زیبایی درون

بعضی ها را،

نگاهشان که می کنی

در چهره شان نشان از صبوری می بینی؛
که در سخت ترین شرایط
لبخند را از چهره شان محو نمی کند.

این حالت چهره را خیلی دوست دارم.
این آدمهایی که با لبخند؛
خدا می داند چه دردهایی را پنهان می کنند
اما همیشه بی منت لبخند را به تو هدیه می کنند.

اینها درون زیبایی دارند،
درونی پر از گل و سبزه و جویباران.

آدمهایی که دشواری های زندگی را
با لبخندی شیرین تر از قبل در خود نگه می دارند.
درست مثل گلهایی که؛
با وزش نسیم گلبرگهایشان بیشتر از هم گشوده می شود.

خدایا؛
از تو می خواهم که

درونم را زیبا کنی،
تا من هم این زیبایی را به دیگران هدیه کنم.

و

دردهایم را منبع الهام بخش شادی های دیگران قرار بدهی!