بسم الله الرحمن الرحيم
از مزاياي داشتن داداش ناباب اينه كه
هرروز توي كامپيوترش موسيقي هاي مختلف پيدا ميشه
اينم يكيش :
اونكه ي وقتي
تنها كسم بود
تنها پناه
دلي بي كسم بود
تنهام گذاشتو
رفت از كنارم
از درد دوريش
من بي قرارم
خيال ميكردم
پيشم ميمونه
ترانه عشق
واسم ميخونه
خيال ميكردم
يك هم زبونه
نميدونستم نامهربونه
با اينكه رفته
اما هنوزم
از داغ عشقش
دارم ميسوزم
فكر و خيالش
همش باهامه
هرجا كه ميرم
جلو چشامه
دلم ميخواد
تا
دووم بيارم
رو درد دوريش مرهم بزارم
اما نميشه
راهي ندارم
نميتونم من
طاقت بيارم
نميتونم من
طاقت بيارم
البته شوخي بود ناباب نيست علاقمند به موسيقي بهتر بود ميگفتم
اين آهنگ چند وقتي توي ماشينش ميزاره و جاهاي ديگه
بعدش هم خودش باهاش همخوني ميكنه
انگار اسم خواننده اش هم همايونه
نميدونم كيه اصلا